
جام جهانی
یک رقابت بین المللی فوتبال است که تیم های ملی بزرگسال مردان که از اعضای فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) هستند در آن به رقابت میپردازد. این مسابقات که هر ۴ سال یک بار برگزار میشود، از زمان برگزاری نخستین دوره در سال ۱۹۳۰ هر چهار سال یکبار برگزار شدهاست، به جز در سال های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ که به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم برگزار نشد. قهرمان فعلی این رقابتها فرانسه است که دومین قهرمانی خود را در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ در روسیه به دست آورد. جام جهانی امسال را در تلویزیون های اقتصادی پیشنهاد شده ما ببینید و از آن لذت ببرید.
به امید موفقیت تیم ملی کشورمان ایران
چگونگی برگزاری مسابقات جام جهانی
برگزاری فعلی مسابقات به این ترتیب است که مرحلهٔ مقدماتی، طی ۳ سال پیش از آغاز مسابقات اصلی برگزار میشود تا مشخص شود کدام تیمها واجد شرایط حضور در مرحلهٔ گروهی مسابقات هستند. در مرحلهٔ گروهی، ۳۲ تیم با هم به رقابت می پردازند.
تا جام جهانی ۲۰۱۸، بیست و یک فینال برگزار شده و در مجموع ۷۹ تیم ملی با هم به رقابت پرداخته اند که فقط ۸ کشور موفق به کسب عنوان قهرمانی در این مسابقات شدهاند. برزیل پنج بار قهرمان شدهاست و آنها تنها تیمی هستند که در همهٔ ادوار جامهای جهانی حضور داشتند. سایر برندگان جام جهانی عبارتند از آلمان و ایتالیا، هر کدام با چهار عنوان، آرژانتین، فرانسه، و اروگوئه، هر کدام با دو عنوان؛ و انگلیس و اسپانیا هر کدام با یک عنوان.
گسترش جام جهانی
در اکتبر ۲۰۱۶، رئیس فیفا (جانی اینفانتینو) حمایت خود را از برگزاری جام جهانی ۴۸ تیمی در سال ۲۰۲۶ اعلام کرد. در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۷، فیفا تأیید کرد که جام جهانی ۲۰۲۶ دارای ۴۸ تیم خواهد بود.
نحوهٔ برگزاری جام جهانی :
1. مقدماتی
روند احراز صلاحیت میتواند تقریباً سه سال قبل از مسابقات نهایی شروع شود و در یک دورهٔ دو ساله ادامه یابد. فرمت مسابقات مقدماتی بین کنفدراسیونها متفاوت است. معمولاً یک یا دو سهمیه به برندگان بازیهای حذفی بین قارهای تعلق میگیرد. به عنوان مثال، برندهٔ منطقهٔ اقیانوسیه و تیم پنجم منطقهٔ آسیا برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ به مرحلهٔ پلیآف راه یافتند. از جام جهانی ۱۹۳۸ به بعد، کشورهای میزبان بهطور خودکار جواز حضور در مسابقات نهایی را دریافت میکنند. این حق بین سالهای ۱۹۳۸ تا ۲۰۰۲ نیز به مدافعان قهرمانی اعطا شد، اما از جام جهانی ۲۰۰۶ به بعد لغو شد و قهرمانان باید در مرحلهٔ مقدماتی حاضر شوند. برزیل، قهرمان جام جهانی ۲۰۰۲، اولین مدافع عنوان قهرمانی بود که مسابقات مقدماتی را انجام داد.
2. تورنمنت نهایی
مسابقات نهایی با فرمت فعلی از سال ۱۹۹۸ اجرایی شد و در طی آن ۳۲ تیم ملی در طول یک ماه در کشورهای میزبان رقابت میکنند. دو مرحله وجود دارد: مرحلهٔ گروهی و سپس مرحلهٔ حذفی.
در مرحلهٔ گروهی، تیمها در هشت گروه چهار تیمی به رقابت میپردازند. هشت تیم، از جمله میزبان، با سایر تیمها با استفاده از فرمولی بر اساس ردهبندی جهانی فیفا یا عملکرد در جامهای جهانی اخیر انتخاب میشوند و در گروههای جداگانه قرار میگیرند. تیمهای دیگر معمولاً بر اساس معیارهای جغرافیایی به «گلدانهای» متفاوتی تقسیم میشوند و تیمهای هر گلدان بهطور تصادفی در هشت گروه قرار میگیرند. از جام جهانی ۱۹۹۸، محدودیتهایی برای قرعهکشی اعمال شدهاست تا اطمینان حاصل شود که هیچ گروهی شامل بیش از دو تیم اروپایی یا بیش از یک تیم از هر کنفدراسیون دیگری نباشد.
هر گروه یک بازی بهصورت نوبتگردشی را انجام میدهد که در آن هر تیم در سه بازی با دیگر تیمهای همگروه دیدار میکند. این بدان معناست که در مجموع شش بازی در یک گروه انجام میشود. آخرین دور مسابقات هر گروه بهطور همزمان برنامهریزیشدهاست تا عدالت بین هر چهار تیم حفظ شود. دو تیم برتر هر گروه به مرحلهٔ حذفی راه مییابند. برای رتبهبندی تیمها در یک گروه از امتیاز استفاده میشود. از جام جهانی ۱۹۹۴، ۳ امتیاز برای برد، ۱ امتیاز برای تساوی و صفر امتیاز برای باخت در نظر گرفته شدهاست؛ تا پیش از این، هر برد ۲ امتیاز و تساوی ۱ امتیاز داشت.
اگر تمام نتایج ممکن (برد، تساوی، باخت) را برای هر شش مسابقه در یک گروه در نظر بگیریم، ۷۲۹ (= ۳۶) ترکیب نتیجه ممکن است. با این حال، ۲۰۷ مورد از این ترکیبها منجر به تساوی بین مقامهای دوم و سوم میشود. در این صورت ردهبندی بین این تیمها به شرح زیر تعیین میشود:
- تفاضل گل در همهٔ مسابقات گروهی
- تعداد گل زده در همهٔ مسابقات گروهی
- اگر دو یا چند تیم بر اساس معیارهای فوق یکسان باشند، رتبهبندی آنها به صورت زیر تعیین میشود:
- امتیازات گرفته شده از یکدیگر (بازی رو در رو)
- تفاضل گل با بازی رو در رو
- گلهای زده در بازی رو در رو
- امتیازات بازی جوانمردانه که بر اساس تعداد کارتهای زرد و قرمز دریافتی در مرحله گروهی مشخص میشود:
- کارت زرد: ۱ امتیاز منفی
- کارت قرمز غیرمستقیم (کارت زرد دوم): ۳ امتیاز منفی
- کارت قرمز مستقیم: ۴ امتیاز منفی
- کارت زرد و کارت قرمز مستقیم: ۵ امتیاز منفی
4. در صورتی که هر یک از تیمهای فوق پس از اعمال ضوابط بالا یکسان باشند، رتبهبندی آنها با قرعهکشی انجام خواهد شد
مرحلهٔ حذفی یک رقابت تکحذفی است که در آن تیمها در یک مسابقه با یکدیگر بازی میکنند و در صورت لزوم از وقت اضافه و ضربات پنالتی برای تعیین برنده استفاده میشود. این مرحله با مرحلهٔ یک شانزدهم نهایی (یا دور دوم) آغاز میشود که در آن تیم اول هر گروه با تیم دوم یک گروه دیگر بازی میکند. پس از آن مرحلهٔ یک چهارم نهایی، نیمهنهایی، ردهبندی (مقابلهٔ تیمهای سوم و چهارم) و فینال دنبال میشود.
در ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۱۷، فیفا فرمت جدیدی را تصویب کرد، جام جهانی ۴۸ تیمی (برای پذیرش تیمهای بیشتر)، که شامل ۱۶ گروه سه تیمی میشود و از هر گروه، دو تیم اول به مرحلهٔ حذفی صعود میکنند و مرحلهٔ حذفی دارای ۳۲ تیم خواهد بود.